... Düşün(ce) ...

İnsan birazcık etrafını süzecek olsa aslında insanların yürümeden bi haber hale geldiklerini ibretle tefekkür edecektir dünya telaşı içinde. Buna bende dâhilim. İlginç ki çoğu zaman yanı başımda biri ile yürürken uyarırım bir süre sonra gayri ihtiyari koşar adım gitmeye başlayabilirim eğer böyle bir durum vaki olursa beni uyar diye… Ama nafile bu tempoya yanımdaki de uyar çoğu zaman, bizim yürüyüş koşu haline gelir koyu sohbetin paralelinde. İstanbul’da yürümek başlı başına bir sanattır bence. Aklınıza gelebilecek çoğu sanat kadar mühimdir hem de. Her sokağında farklı bir kültürün, farklı bir sanatın izini ve farklı bir yaşantıyı müşahede eder insan. Tefekkür edebilene İstanbul sokaklarında yürümek adeta tarihe bir yolculuk mesabesindedir. Birde İstanbul’da yaşama sanatına vakıfsan İstanbul’un trafiği gülün dikeni gibi oluverir. Asıl mevzuumuza gelirsek, aslında ben başka bir taraftan bakmak istiyorum bu yürüme işine. İstanbul’da araba sürmek kadar mühim ve ciddi bir meseledir İ...

Gün itibari ile Anneler Günü, Babalar Günü ve Öğretmenler Günü v.s gibi günlere itibar etmemekle birlikte -her ne kadar kapitalist dünyanın bir tuzağı olsa da- öğretmenler günü güzel bir güne denk geldi. Aşure Gününe… Aşure gününde olan olaylara baktığımız zaman birçok hadiste de zikredildiği üzere önemli olayların gerçekleştiğine inanılır. Öğretmenler günü ekseninde bakacak olursak bazı güzelliklere işaret edebiliriz. Yeryüzünün ilk insanı ve ilk peygamber Âdem(a.s) aynı zamanda yeryüzünün ilk öğretmeni ve ilk öğrencisidir. Hz. Âdem(a.s)’in cennetten Allah’ın emrine itaatsizliği sebebiyle kovulduktan sonra bu günahtan arınması bu güne denk gelir, yani Hz. Âdem(a.s)’in tövbesinin kabul günü.  Yeryüzünün ikinci kurucusu diyebileceğimiz Nuh(a.s) ve yeryüzünün ikinci öğretmeni… Nuh tufanıyla birlikte yeryüzünden insan ve mahlûkat neslinin silindiği rivayetler arasındadır sadece Nuh(a.s)’un gemisine binenler müstesna. Nuh(a.s)’un gemisinin karaya oturup yeryüzünden suların çekildi...

Yeryüzünün çıbanı yine yine acı vermeye ve artık patlama noktasına geldiği için bütün bedene acı, ızdırap vermeye, bütün bedeni rahatsız etmeye başladı. Bu çıban sıradan bir çıban değil, ameliyat edilse bile vicdanlardan, yeryüzünden dünyanın sonuna kadar izi gitmeyecek, silinmeyecek bir çıban… İsrail’den bahsediyorum. Peygamberini bile gözünü kırpmadan öldüren lanetlenmiş cani bir kavimden. Kendi çıkarlarına olan bir durumda bile “ sen git, rabbinle savaş” diyebilecek kadar küstah, atılan bombaları dürbünle piknik havasında en ufak bir ürperti hissetmeden izleyebilecek kadar vicdansız, ufacık çocuklara atıldığında kendileri gibi onlarcasını öldürecek olan füzelerin üzerine nefretlerini yazdırabilecek kadar insanlık duygusundan yoksun, ufacık sabileri öldürdükleri bir operasyona dinden, kitaptan delil uyduracak, isim bulacak kadar sapkın bir kavimden… Daha gelmedi mi bu bekledikleri kurtarıcı mehdinin geleceği orta doğudan çıkacak büyük savaş. Yoksa bugünkü İsrail’in başındakiler ...

İslam Âleminde başıbozukluğun zuhur ettiği bayramı, bir Kurban Bayramını daha geride bıraktık. Başsız ve tek merkezden idare edilmemenin özellikle dini anlamda ne kadar kafa karışıklığına ve toplum nezdinde haddini bilmezlerin ortaya çıkmasına bu bayramda şahit olduk iyi mi? Her dini bayramda olduğu gibi bu bayramda popülaritesini kaybedip sonra dini geleneğe saldırarak bir nebzede olsa gün yüzüne çıkma gayretinde olan sözüm ona mevsimlik ilahiyatçılar yine ekranların süsüydü bu bayramda. Yeni bir dini algı ortaya çıkarmak her zaman olduğu gibi Müslümanları gelenekten koparmak ve köklerini sorgulatmak amacında olan şer odaklar yine hem yazılı, hem de görsel medya ile iş başındaydı. Cebinin ilahiyatçısı, sıfatında meymenet kalmamış ne söylesekte hatırlansak derdinde olan birkaç kendini bilmez yine yaptı yapacağını birilerinin çıkarına hizmet ederek. Sonradan biraz döner gibi olsalar da okumaya değil, işitmeye yani taklidi imana sahip milletimizin kafasını çorbaya çevirmeye yetti d...