Uzaklardaki Ben


Uzaklardaki Ben


Bugün yine biraz uzaklardayım,
Kendimden, benliğimden ve bedenimden.
Biraz yukarıda hani, bulutlarda,
Uzaklarda işte, kim bilir umutlarda.

Kendini arayan bir yabancıyım işte,
Yağan yağmurda ya da bembeyaz karda.
Bazen kaçarcasına giden arabaların arkasından kalkan tozda,
Bazen gıcırtısıyla içimi burkan tahta tabutun arkasında.

Bir gidiş giden ve dönmeyen leyleklerin kanatlarında,
Bir dalış ve bir daha çıkmayan balıkların kulaçlarında.
Kör bir kurşuna hedef olan gencecik bedenlerin damlayan kanında,
Karlı bir köy yolunda içerisinden çığlıkların duyulmadığı çuvalda.

Karınları aç olduğundan iniltilerin yükseldiği bir mülteci kampında.
Ya da rüyalarımda dahi giremediğim başkanlık saraylarında.
Bazen karlar altında, bazen yağmur ve hiç doğmayan gün batımında,
Uzaklardayım işte biraz fazla uzaklarda.

İhsan KOÇ



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Karınca Bedduası

Kıymetli Dostlarım

İtiraf