Bugün dünyanın en özel insanıydım, sen de öylesin!
Yataktan kalktım ve bedenim akşamki gibi
sapasağlamdı, hızlıca indim üzerimi giyip hızlıca çıktım her şeyim
tam ve sorunsuzdu. Ayakkabılarım boyanmış ve gayette şıktım. Durağa gittim otobüs
şoförü benim için kapılarını açtı otobüsün, boş koltuklardan birine yerleştim
trafik benim için rahat ve her şey normaldi. Şoför benim için durağa
yaklaştırdığı otobüsün kapılarını büyük bir nezaketle açtı ve buyurun dercesine
bekledi ta ki ben inene kadar. Otobüsten
indim ve vapur beni bekliyordu sahilde... Benim için uzatılan sürme iskele
vasıtasıyla girdim içeri ve güverteye geçip en manzaralı yere oturdum, beni takip ediyordu martılar, insanlar...
Konuşabiliyor, yürüyor, işitebiliyor ve o müthiş manzarayı görebiliyordum. Görevliler
çayımı suyumu getirdi. Hizmetime amade olmuştu herkes. Sonra kaptan büyük bir
incelikle beni incinmesin diye sarsmadan yaklaştırdı vapuru iskeleye, vapura
sürme iskele benim için verildi yürüdüm ve benim için açılmıştı sonuna kadar
kapılar çıktım iskeleden. Otobüs durağına koşar adım yürüdüm benim için yol
veren insanlar, sanki otobüsü kaçırmamam için birbirleriyle yarışıyorlardı. Durakta
beni bekliyordu otobüs, geldiğimi görünce kapıları açan şoför verdiğim selamı
şanına yakışır bir eda ile aldı ve karşılıklı dualaştık sonra bindim otobüse...
Bir seyyar satıcı suyumu getirdi suyumu alabiliyor ve kimseye muhtaç olmadan
içebiliyordum. Yollar sakin şoförüm beyefendi biriydi... Durakta benim için
durdurdu otobüsü ve benim için açtı kapıları, ne müthiş bir şeydi ki bana
hizmet ediyordu her şey. Sonra Fatih sokaklarında idim ve sokaklar benim için
sessiz ve martılara eşlik eden serçeler, bülbüller, kediler benim için
seslendiriyorlardı sessiz fatih sokaklarında en güzel şarkılarını. Köpekler
benim için koruyordu sokakları ıssızlığın korkularından. Mekâna vardım ve
kahvaltı benim için hazırlanmıştı
ve her şey benim için yaratılmıştı kâinatta...
Evet her şey insanoğlu için güzellikler de, güzeli anlamlı kılan kötülükler de... Neresinden baktığımız
önemli hayata. Aslında her şey güzel bakabildiğimiz kadar güzel ve anlamlı. Her
şey kendimizi özel hissedebildiğimiz kadar ve kendimize değer verebildiğimiz
kadar bizi özel kılar. Kendine kıymet vermeyene kimseler kıymet vermez. İnsan
ancak kendi kendine çıkarı olmaksızın iyilik yapabilir…
Kendinizi Allah’ın hizmetinize sunduğu bu kâinatta
özel hissetmeniz ve ona göre davranmanız ümidiyle.
Yorumlar