Yalnızlık

Kapılarımızı rüzgâr kırsa razıyız,

Pencerelerimize kuşlar konsa,

Pervazlarımız kırılsa bir ses duysak razıyız,

Yalnızız gönül dünyamızda.

Elbiseler içinde üşüyor bedenlerimiz,

Yalnızlık rüzgârındandır üşümelerimiz,

Kalbimizin atışları bile korku salar,

Gölgemiz, sanki bizi kovalar,

Ve gün sadece bizim üstümüze doğar,

Sadece bizim üstümüze batar.

Razıyız saçımızdan düşen telin,

Boynumuzda bırakacağı okşama hissine...

Razıyız her şeye, çünkü yalnızız...